Zapraszamy do wysłuchania kolejnego odcinka, w którym Dorota Szczepan-Jakubowska odsłania trochę tajemnic dotyczących podejścia 9 x Ja. W tym nagraniu opowiada o procesie przeżywania wewnętrznej zmiany. Używa do tego przykładu „enneagramowej dwójki”, ale jak zapewnia: „Każdy z 9 typów Enneagramu odbywa tę samą drogę. Każdy ma swoją piękną mocną stronę, która może być dla niego źródłem kłopotów i która powoduje, że marzy o tym, żeby się zmienić, żeby się tej cechy pozbyć.”.

Transkrypcja podcastu

Dzień dobry, to jest podcast Grupy TROP, przy mikrofonie Dorota Szczepan-Jakubowska. Jestem trenerem, coachem, współwłaścicielem Grupy TROP i autorem, a właściwie już teraz współautorem programu 9 x Ja, opartego na Enneagramie. Dzisiaj będziemy mówić o zmianie właśnie w kontekście Enneagramu.

Zmiana to jest coś, co się ostatnio bardzo zbanalizowało. Wiele osób obiecuje sobie rozmaite zmiany, które jednak nie wchodzą w życie. 9 x Ja to jest podejście, które może w tym bardzo pomóc. Zacznijmy od takiego paradoksalnego stwierdzenia – bez akceptacji siebie, bez zaakceptowania tego, jaki jestem, bardzo trudno o zmianę. Czasami wydaje nam się, że różne nasze cechy są potwornym obciążeniem. Wstajemy rano z taką myślą „dzisiaj już nie będę tego robić, w żadnym wypadku”. Po czym w połowie dnia budzimy się z refleksją, że znowu jesteśmy w tym samym punkcie. Dlaczego? Dlatego, że chcemy pozbyć się czegoś, co jest naszym obciążeniem, ale jednocześnie może być naszym skarbem. W 9 x Ja jest na przykład taki typ osoby, Dwójka. To jest osoba, której piękną, wspaniałą umiejętnością jest zdolność do bezinteresownego kochania i troszczenia się o innych. To jest coś, w czym chce się grzać cała reszta pozostałych 80% ludzkości. To jest coś, czego jej zazdroszczą. A jednak czasami Dwójka zapędza się swoim oddaniu i łapie się na sytuacji, w której dba o wszystkich poza sobą, kiedy przekracza swoje własne granice. Co więcej, przekracza granice innych. Dba o nich więcej niż oni by sobie tego życzyli. I wtedy Dwójka mówi „nigdy więcej. Nigdy, nigdy więcej nie będę się w ten sposób zachowywać. Będę trzymać ręce przy orderach i zajmować się wyłącznie swoim interesem”. Czy to jest możliwe? Nie, ponieważ empatia jest jej naturą. To co może zrobić Dwójka? Myślę, że pierwsza rzecz, najważniejsza to jest powiedzieć sobie „tak, mam taką wspaniałą moc i tam moc jest źródłem moich najlepszych relacji. Ta moc powoduje, że czuje się wartościowym człowiekiem. Owszem, czasami przelatuje, ale to nie znaczy, że nie jestem silną, wartościową i pełną miłości osobą”. To jest bardzo ważne. Nie wylewajmy dziecka z kąpielą. Druga rzecz to jest znalezienie granicy, na której możemy się zatrzymać. To nie jest takie proste, bo działanie czasami, które powoduje, że wpadamy w pułapkę swoich silnych stron i przesadzamy jest nawykowe. I ten nawyk działa trochę poza naszą świadomość. Ale na przykład w przypadku rzeczonej Dwójki mamy przecież otoczenie. I ludzie czasami mówią „hej, co się właściwie u ciebie dzieje? Bo ty się cały dzień zajmujesz mną, a o sobie nie powiedziałaś ani słowa.”. Albo „słuchaj, nie troszcz się o mnie tak bardzo. Ja naprawdę sobie radzę”. Albo czasami mówią „porozmawiajmy dzisiaj o tobie”. To sygnały, to są nasze kotwice. Zapamiętajcie sobie takie wypowiedzi różnych osób i w momencie, kiedy na przykład czujesz się zmęczony albo czujesz, że rośnie w tobie irytacja, bo przegrzałeś się w tym właśnie nawyku troszczenia się o różne osoby dookoła. Przywołaj to, zatrzymaj się i pomyśl sobie tak „ok, czy jest jakiś inny sposób realizowania mojej miłości, mojego oddania, mojej empatii w tym momencie? Czy naprawdę muszę ciągnąć za sobą tę osobę pod górę? Czy mogę jakoś inaczej udzielić jej wsparcia?”. Rozumiecie co chcę powiedzieć? Chcę powiedzieć, że dla takiej osoby na przykład jak Dwójka powiedzenie „nie udzielę wsparcia komuś potrzebującemu” byłoby za trudne i nie miałaby o sobie zbyt dobrego zdania. Ale zawsze może powiedzieć „czy mogę to zrobić inaczej, nie forsując siebie”. Na przykład „czy mogę, zamiast sprzątać w mieszkaniu, znaleźć ci panią do sprzątania? Pożyczyć swoją? Czy zamiast wysłuchiwać 40 raz tych samych żali, mogę w końcu zdecydować się powiedzieć ci: słuchaj, to najwyższy czas żebyś poszła do terapeuty. Czy zamiast wyręczać kogoś w jego działaniach, możecie porozmawiać o tym jaką on ma trudność w tym, żeby robił to samodzielnie”. Myślę, że każda nowa droga wspierania innych, szczególnie ta, która związana jest z usamodzielnianiem tak zwanych podopiecznych w przypadku Dwójki będzie wyzwalająca.

Ten podcast nagrywam na przykładzie Dwójki, ale każdy z 9 typów enneagramu odbywa tę samą drogę. Każdy ma swoją piękną mocną stronę, która może być dla niego źródłem kłopotów i która powoduje, że marzy o tym, żeby się zmienić, żeby się tej cechy pozbyć. Jeżeli jesteście zainteresowani, jak inne typy Enneagramu mogą wchodzić w proces zmiany konstruktywnie, zapraszam Was serdecznie na kurs 9 x Ja, który prowadzi Grupa TROP, na www.grupatrop.pl. Jeżeli będziecie głębiej zainteresowani, czy to oferta dla Was, zapraszamy na konsultację. To był podcast Grupy TROP, mówiła Dorota Szczepan-Jakubowska. Do zobaczenia.