Współczesny lider bywa przeciążony, zarządzanie dyrektywne coraz więcej go kosztuje, marzy o tym, by dać innym więcej wolności, samodzielności, odpowiedzialności i decyzyjności. Jednak wprowadzając partycypacyjny model zarządzania pojawiają się trudności:

• Początkowy chaos, zanim ustabilizuje się nowy porządek, trwający czasem od kilku miesięcy do kilku lat.
• Brak gotowości do wzięcia na siebie odpowiedzialności.
• Błędy popełniane przez osoby, które dotychczas były przyzwyczajone do czekania na decyzje szefa.
• I wiele innych.

Łącząc doświadczenia psychologa biznesu i dowódcy wojskowego poszukamy odpowiedzi na pytanie jak lider ma stworzyć ramy do rozwoju innym, by z jednej strony zachować ład i dyscyplinę, a z drugiej dać pole do kreatywności i samodzielności.

Nawet jeśli ludzie działają w warunkach dyscypliny – ważne jest by samodzielnie podejmowali decyzje  i reagowali adekwatnie do sytuacji.

Kto nas będzie inspirował?

Prezes Grupy TROP, psycholog biz­nesu, trener, coach, super­wizor treningu psychologicz­nego, rekomen­dowana przez Pol­skie Towarzystwo Psychologiczne.
Jest założycielką pierw­szej w Pol­sce Szkoły Trenerów Biz­nesu, Szkoły Coachów i Szkoły U! Lider. Buduje autor­skie projekty szkoleniowe i strategie roz­woju spo­łecz­nego w dziedzinie wspie­ra­nia firm w zakresie wpro­wa­dza­nia nowo­czes­nych sys­temów zarzą­dza­nia opar­tych na kulturze partycypacji i dialogu.

To spotkanie może Cię zainteresować jeśli:

Jesteś menedżerem, któremu zależy by Twoi pracownicy byli samodzielni, ale czasem musisz szybko podjąć decyzję autorytarnie i zastanawiasz się jak to zrobić, by dla ludzi nie był to sygnał, że ta cała partycypacja to tylko mrzonki.

Jesteś trenerem, coachem, konsultantem, który wspiera liderów i całe organizacje w przygotowaniu ludzi do tego by stopniowo byli zdolni do coraz większej samodzielności i podejmowania decyzji. Wiesz, że ten proces może trwać latami, opiera się na budowaniu wzajemnego zaufania i szukasz inspiracji jak robić to jeszcze lepiej.

Jesteś osobą, która szuka wiedzy jak wykorzystywać pojawiające się błędy po obu stronach (zarówno lidera, jak i jego współpracowników) do uczenia się partycypacji. Jeżeli lider lub ludzie z zespołu popełnią zasadniczy błąd – staje się to czasem argumentem, że partycypacja jest do niczego. Jak nie wycofywać się zbyt szybko?